Kamis, 12 Februari 2009

Avtur

Uwar ambek Joko koncoan apik, karo-karone kerjo ndhik Lanud Juanda
bagian pengisian BBM Pesawat.
Bengi-bengi pas udhan deres, Juanda sepi gak onok pesawat sing wani
mudhun, wong loro iku malih nganggur gak onok gawean.
”Adem-adem ngene enake ngombe yo” jare Uwar.
”Wah iyo tepak iki. Awakmu tau krungu tah lek avtur iku isok diombe
?” jare Joko.

?” Uwar mulai gunggungan.
Mari ngono arek loro mbukak krane truk tanki avtur. Wis tuwuk ngombe
arek loro iku mulih terus keturon.
Isuke pas Uwar tangi, rasane awake sueger kuat. Moro-moro onok tilpun
muni, tibake Joko sing nilpun. ”Yok opo kon War..?” jare Joko
”Wah whuenak, kon yok opo ?” jare Uwar.
”Awakku yo sueger pisan. Kon gak teler tah ?” jare Joko.
”Gak blas, aku yo gak ngelu blas. Wis pokoke enak. Mene nyobak
maneh tah ?” jare Uwar.
”Yo setuju, cumak aku kate takok, kon wis ngentut dhurung ?” takok
Joko.
”Dhurung..” jare Uwar.
”Wah gawat iki. Wis pokoke kon ojok sampek ngentut yo. Diempet ae
sak kuatmu. .” jare Joko.
”Lho opoko masalae ..?” Uwar bingung.
”Soale aku saiki ndhik Banjarmasin..”

Tidak ada komentar: